วัดพระแก้ว หรือ วัดเจดีย์กลางทุ่ง ตั้งอยู่ในพื้นที่ตำบลท่าข้าม อำเภอค่ายบางระจัน เดิมเป็นวัดร้างชาวบ้านเรียกกันว่าวัดหัวเมือง ว่ากันว่าสาเหตุที่วัดในสิงห์บุรี อ่างทอง อยุธยา ร้างเยอะมากเป็นเพราะผลจากสงครามไทย-พม่า ที่ยืดเยื้อกันมาหลายครา และที่ส่งผลกระทบมากที่สุดก็คือ เมื่อคราวเสียกรุง ปี 2310 บ้านเมืองเสียหายมาก ไม่เว้นแม้กระทั่งวัด พระ เถร เณร ชี ต้องอพยพหนีไปหาแหล่งพักที่ปลอดภัย ทำให้วัดวาอารามรกร้างอย่างที่เห็นมาจนถึงทุกวันนี้                       วัดนี้เดิมเป็นวัดร้าง บางทีก็เรียกกันว่า “วัดหัวเมือง” ดูโดยทั่วไปก็เหมือนไม่มีความสำคัญ เช่นเดียวกับวัดร้างทั่วๆ ไปที่มีอยู่มากมายในเมืองสิงห์บุรี ที่หลายวัดร้างจากสาเหตุการเสียกรุงศรีอยุธยา พ.ศ. ๒๓๑๐ การย้ายถิ่นฐานของชุมชนบ้านเรือนจากภัยธรรมชาติหรือโรคร้าย วัดร้างเหล่านี้ก็มักจะมีพระสงฆ์รุ่นใหม่ๆ เข้าไปครอบครอง บ้างก็ขอพระราชทาน “วิสุงคามสีมา” บูรณะวัด สร้างเป็นวัดใหม่ขึ้นมา “ซ้อนทับ” อีกที                                                                                       รูปแบบเจดีย์ทรง “ระฆัง” ของวัดพระแก้ว มีความเหมือนกับ “เจดีย์ทรงลังกา” ในเขตวัฒนธรรมสุโขทัยมากกว่าจะเหมือนของกรุงศรีอยุธยาและสุพรรณภูมิ ประกอบกับการวางแผนผังที่มี “คูน้ำ ”ขนาดใหญ่ล้อมรอบ ไม่มีกำแพงกั้น ดูเหมือนจะใกล้เคียงกับ “อุทกุกฺเขปสีมา” หรือ “สีมากลางน้ำ” ในคติของนิกายลังกา “สิงหลภิกขุ"