พื้นที่สงวนชีวมณฑล คือพื้นที่ระบบนิเวศบนบก และ/หรือชายฝั่งทะเล/ทะเลที่ได้รับการยอมรับในระดับนานาชาติภายใต้โครงการมนุษย์และชีวมณฑลขององค์การศึกษาวิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมแห่ง สหประชาชาติ  (ยูเนสโก) พื้นที่สงวนชีวมณฑลมีวัตถุประสงค์เพื่อการอนุรักษ์และใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืนของความหลากหลายทางชีวภาพ  การศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับสิ่งแวดล้อมโดยเฉพาะสิ่งแวดล้อมทางชีวภาพ  และการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม  ตลอดจนการดำรงรักษาคุณค่าทางประเพณีและวัฒนธรรมที่เกี่ยวข้อง

ลักษณะเด่นๆ ของทรัพยากรบริเวณนี้คือ

พืช

พื้นที่ป่าชายเลนบริเวณนี้มีความอุดมสามบูรณ์มากประกอบด้วยพันธุ์ไม้ชนิดต่างๆ มากมาย โดยมีพันธุ์ไม้ที่สำคัญและเป็นจุดเด่นของพื้นที่ ได้แก่ โกงกางใหญ่ โกงกางเล็ก แสมดำ ลำแพน ถั่วขาว ถั่วดำ โปรงแดง โปรงขาว ตะบูนขาว ตะบูนดำ เล็บมือนาง เป็นต้น นอกจากนี้ยังมีพวกไม้พื้นล่างที่สำคัญได้แก่ ปรงทะเล เถาถอบแถบ หวายลิง สักขี เถากระเพาะปลา เป็นต้น

สัตว์

ป่าชายเลนบริเวณนี้เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์ต่างๆ มากมายทั้งสัตว์น้ำ สัตว์บก และสัตว์เลื้อยคลานที่สำคัญได้แก่ พวกสัตว์น้ำชนิดต่างๆ เช่น กุ้ง หอย ปูทะเล ปูแสม ปูก้ามดาบ นาก แม่หอบ ปลาตีน ปลาชนิดต่างๆ พวกสัตว์บกได้แก่ นกกินปลา อีเห็น สิงแสม แมลงชนิดต่างๆ นอกจากนี้ยังมีสัตว์เลื้อยคลานชนิดต่างๆ ได้แก่ งู ตะกวด

เวลาทำการ ทุกวัน ตั้งแต่เวลา 8.30 – 16.30 น.

ไม่เสียค่าเข้าชม มีสมุดให้ลงทะเบียนที่ทางเข้า

สถานที่ติดต่อ : ศูนย์วิจัยป่าชายเลนหงาว 185 หมู่ที่ 4 บ้านล่าง ตำบลหงาว อำเภอเมือง จังหวัดระนอง 85000  

โทรศัพท์ : 077-848-392